جولای خدا

بعد از سه هفته طوفانی امروز چند ساعتی برای خودم داشتم. خوابیدم خستگی در کردم و یکم فکر کردم.

خدا همه چیو سرجاش می چینه. به موقع می چینه... و چقدر خوبه که خدا هست

اون عمل سختم گذشت. بر من سخت تر گذشت. اما خدا میدونه چیو به کی بده. خدا رو شکر که الان سرحال پیشمونه...

این روزا رو یادم نمیره... مهربونیاشو یادم نمیره

جولای خدا...

خرداد پر حادثه، امسال خیلی معمولی و بدون هیچ حادثه ای داره سپری میشه. خیلی درگیر دیدنم تا فکر کردن و خوب جای نگرانی داره برای من...این که آدم ها کم کم حذف میشن از دایره اطمینانم هم یه نگرانی دیگه است که این روزا ذهنم رو مشغول کرده.دیدن آدم ها با ایده آل های ذهنی خودت موضوعی بود که روش کار کرده بودم، که قرار نیست همه رو با سنگ مجک خودت قضاوت کنی... اما نتیجه قبول نداشتن آدم ها بعد از یه مدت تکرار شده برام و تردید دارم کدوم بخش کار مشکل داره...در هر صورت دارم پیش میرم... آروم و کم دغدغه. رو به پیشرفت نیستم اصلا خودم میدونم. فقط شاید رو به پختگی باشم و تنها نکته امیدش اینه. اما این که پختگی رو چی تعریف کنی و در چه شرایطی نمی دونم.فیلمی بوده تو این روزا که شاید بالای 10 بار دیدمش و از منی که اهل فیلم دیدن نیستم بعیده. اما همین هم نگرانم می کنه که فرصت فکر کردن رو از خودم می گیرم... به هر حال امید به خدا جولای خدا...

هفته پر فشاری رو داشتم. این کار کردن تراکتوریه من پایان پذیر نیست گویا... هر شب دو سه ساعت بیشتر نمی خوابیدم.

دیشب ۹ ساعت خوابیدم و کلی بدنم رفرش شد... امروز هم تعطیل و عید و خونه هستم...

هنوز مشکل ارتباطاتم حل نشده و تنها پاسخی که می شنوم اینه که خاصی...

در هر صورت هنوز هستم و نفس می کشم و دارم پیش میرم. شاید دوباره محیط دانشگاه. شاید

جولای خدا...

چشم رو هم گذاشتیم ماه اول تابستونم تمام. گرم و طاقت فرسا. فردا ۳۷ پر میشه به همین راحتی... دوباره عمل در پیش داریم ... خدایا کنارمون باش جولای خدا...